Νέα Υόρκη, η γη της ευκαιρίας

Νέα Υόρκη,  η μητρόπολη του κόσμου, το κέντρο του καπιταλισμού, η πόλη που δεν κοιμάται ποτέ.

Πολλοί μύθοι γύρω από την πόλη αυτή αλλά και μεγάλες αλήθειες την συντροφεύουν και είναι αλήθεια πως όλοι θα έπρεπε τουλάχιστον μια φορά στην ζωή τους να έχουν την ευκαιρία να περιπλανηθούν στους μεγάλους δρόμους της και τις φαρδιές  λεωφόρους.

Η ιστορία λέει πως το Μανχάταν πήρε το όνομα του από τους Ινδιάνους που έλεγαν την περιοχή many hills. Όταν οι Ολλανδοί την «αγόρασαν» άρχισε η ανοικοδόμησή του Νέου Άμστερνταμ μετατρέποντας τα πάντα σε μια απέραντη πεδιάδα διπλασιάζοντας ταυτόχρονα την έκτασή της καθώς τα μπάζα των κατοικιών επέκτειναν το δέλτα του ποταμού Hudson φτάνοντας στην σημερινή τελική του διαμόρφωση.

Η ρυμοτομία της πόλης είναι ιδανική ώστε να έχεις επίγνωση ανά πάσα στιγμή που βρίσκεσαι καθώς αποτελείται από οριζόντιους δρόμους που αριθμούν από το 1 και προς τα πάνω και κάθετες λεωφόρους οι οποίες πάλι ως επί το πλείστον έχουν αριθμούς. Υπάρχουν βέβαια και εξαιρέσεις με κάποιες από τις πιο χαρακτηριστικές την Wall Str, Broadway Av, αλλά δεν είναι ο κανόνας.

Νέα Υόρκη όμως δεν είναι μόνο το Μανχάταν. Συνολικά υπάρχουν 5 κύριες περιοχές που αποτελούνται από το Bronx, Queens(Harlem), Kings (Brooklyn), Manhattan & Staten Island με αποτέλεσμα να φτάνει συνολικά τα 9 εκατομμύρια πληθυσμό, κάτι αντίστοιχο του Λονδίνου.

Η ξενάγησή μας ξεκίνησε από την ομορφότερη ίσως συνοικία της ΝΥ το West Village, γνωστή και από την σειρά Sex & the city. Η περιοχή είναι τελείως αγγλικού τύπου με σπίτια με σκάλες πυρασφάλειας εξωτερικά και τούβλινες επιφάνειες. Ο οικοδεσπότης μας, τον οποίον και ευχαριστούμε για την υπέροχη φιλοξενία, ξεκίνησε την διαδρομή από το Highline, την παλιά υπέργεια γραμμή των τρένων, και μας  οδήγησε στο Μπρούκλιν και συγκεκριμένα στο 5poinz ένα βιομηχανικό κτίριο με έκθεση από γκράφιτι. Στην συνέχεια περιηγηθήκαμε στους δρόμους του Williamsburg ανάμεσα από πολωνικά μαγαζάκια και ιδιαίτερης διακόσμησης χώρους ενώ καταλήξαμε να φάμε και σε ένα όμορφο από τα πολλά bistro της πόλης. Σημειωτέον, οι Νεοϋορκέζοι τρώνε κατά βάση έξω καθώς η πλειοψηφία είναι στελέχη με ολοήμερο πρόγραμμα και χωρίς χρόνο για μαγείρεμα ενώ σε συνδυασμό με τα οικονομικά πιάτα( 20$-25$), σε αντιστοιχία πάντα με τους μισθούς, τα bistro αποτελούν την ιδανική λύση και είναι πάντοτε γεμάτα.

Για τους ανθρώπους των τεχνών και της κουλτούρας, των μουσείων και της πολυπληθισμικότητας η ΝΥ είναι σίγουρα παράδεισος. 120 μουσεία από τα οποία επισκεφτήκαμε μόλις τα 4 πιο γνωστά, το Natural History, το Metropolitan, το MOMA και το Guggenheim. Το μουσείο φυσικής ιστορίας είναι πραγματικά υπέροχο με το μεγαλύτερο σκελετό δεινοσαύρου χωρίς υποστυλώματα να κοσμεί μια από τις εισόδους του. Αντίστοιχα στο μητροπολιτικό μουσείο υπάρχει η μεγαλύτερη συλλογή Αιγυπτιακών μετά το Κάιρο, μεγαλύτερη και από του βρετανικού μουσείου.  Για καθένα από αυτά χρειάζεται κανείς τουλάχιστον ένα 7ωρο για να πει πως κάτι είδε, και αυτό τρέχοντας. Από τα μουσεία τέχνης το Guggenheim προσωπικά εντυπωσίασε μόνο από αρχιτεκτονικής πλευράς καθώς τα εκθέματά του ήταν κάτι Γιαπωνέζικα περίεργα, και δεν θεωρώ πως αποτελεί τέχνη μια ξύλινη βέργα με καρφωμένα πάνω της καρφιά. Από την άλλη το ΜΟΜΑ σαφώς καλύτερο, ειδικότερα ο 2^ος και 3^ος όροφος που φιλοξενούν έργα γνωστών καλλιτεχνών όπως Πικάσο, Νταλί, Μουνχ, Φρίντα Κάλο, κα.

Ένα άλλο χαρακτηριστικό σημείο της μητρόπολης είναι το Central Park. Ουσιαστικά το μοναδικό σημείο πρασίνου στην πόλη αποτελεί μια όαση με τεχνητές λίμνες, βράχια, σκιουράκια και όμορφα δρομάκια για ποδήλατο, τρέξιμο και περιπάτους. Φτιαγμένο από Ολλανδό αρχιτέκτονα ήρθε να δώσει μια όμορφη νότα σε αυτή την πόλη τσιμέντου, χάλυβα και γυαλιού. Καλύπτει αρκετά μεγάλο κομμάτι της πόλης και μπορεί κανείς άνετα να περάσει μια μονοήμερη εκδρομή με πικ νικ και χαλάρωση.

Αν θέλει να δει κανείς την πόλη από ψηλά δεν έχει παρά να ανέβει στο Empire state building. Η θέα από τον 86^ο όροφο είναι ιδανική καθώς παίρνεις μια πανοραμική άποψη όντας ακριβώς στο κέντρο της πόλης και βλέποντας τα πάντα από την γέφυρα του Μανχάταν μέχρι το Χάρλεμ. Βασική προϋπόθεση να είσαι σχετικά νωρίς για να μην χάσεις όλη σου την μέρα στην ουρά καθώς επίσης ο καλός καιρός που να σου επιτρέπει η καλή ορατότητα να δεις όσο φτάνει το μάτι. Πολύ όμορφη στιγμή η επίσκεψη βραδινή ώρα που βλέπεις την πόλη φωτισμένη από ψηλά και έχεις μια εντελώς άλλη προοπτική.  

Τα βράδια μπορούν να είναι πολύ όμορφα στην ΝΥ. Για τους θεατρόφιλους το Broadway δίνει πληθώρα επιλογών αρχίζοντας από 30-40$ το εισιτήριο για τα πιο παλιά και φτάνοντας ακόμα και τα 1.000$ για τα πιο καινούργια. Υπάρχει πάντοτε η δυνατότητα να στηθείς στο κιόσκι των εκπτώσεων στην Time square και όσο πλησιάζει η ώρα της παράστασης να πάρεις φθηνότερο εισιτήριο με το ρίσκο βέβαια πάντα να εξαντληθούν. Τα τζαζ μπαρ αποτελούν μια άλλη εναλλακτική της βραδινής ζωής δίνοντας πολλές επιλογές ενώ το καλύτερο είναι να πάει κανείς σε κάποιο συνοικιακό, μη τουριστικό, από αυτά που ξεκίνησαν κάποτε οι μεγαλύτερες φυσιογνωμίες. Τέλος, για αυτούς που ξέρουν, η πόλη φιλοξενεί συνέχεια πάρτι σε ιδιαίτερα διαμορφωμένους χώρους οπότε το μόνο σίγουρο είναι πως οι ξενύχτηδες δεν θα βαρεθούνε.   

 

Συνεχίζοντας την ξενάγηση μας στην πόλη, υπάρχουν χαρακτηριστικές συνοικίες που πρέπει κανείς να επισκεφτεί. Αρχίζοντας από το SOHO για ψώνια και κατηφορίζοντας νότια θα πέσεις στην Little Italy, μια περιοχή που μένουν κατά βάση Ιταλοί μετανάστες και είναι γεμάτη από πιτσαρίες και τουριστικά καφέ. Συνεχίζοντας φτάνεις στην China town, γνωστή και από πολλές ταινίες με τελείως διαφορετικό χρώμα και θυμίζοντας το δικό μας μοναστηράκι και παζάρι των πάντων. Αφού φτάσεις θάλασσα και διασχίσεις την επιβλητική Manhattan Bridge  φτάνεις πλέον στο finance district της WALL STREET και του μεγαλύτερου χρηματιστηρίου του κόσμου, όπου κάποτε δέσποζαν οι δίδυμοι πύργοι. Πλέον έχει σχεδόν ολοκληρωθεί ο νέος πύργος του παγκόσμιου εμπορίου, ένα μνημείο της ελευθερίας και της ειρήνης όπως λένε οι ίδιοι πως θέλουν να πρεσβεύει.

Η ξενάγηση ολοκληρώνεται με μια βόλτα με ειδικά πλοία που έχουν και σου κάνουν το γύρω του νησιού. Κύρια αξιοθέατα το Ellis island, το νησί που υποδέχονταν τους μετανάστες πριν μπουν στην ΝΥ και γίνονταν όλες οι απαραίτητες υγειονομικές εξετάσεις και φυσικά το άγαλμα της ελευθερίας. Το τελευταίο κατασκευάστηκε από τον Γάλλο Άιφελ που έφτιαξε και τον ομώνυμο πύργο στο Παρίσι και αποτελεί σύμβολο ολόκληρης της Αμερικής. 

Συνοψίζοντας όλα τα παραπάνω, η ΝΥ μου άφησε μια γλυκόπικρη γεύση. Ναι, οι ουρανοξύστες είναι εντυπωσιακοί, οι δρόμοι τεράστιοι και η Timesquare πολύβοη. Όμως όλοι στους δρόμους τρέχουν σαν παλαβοί, υπάρχουν αρκετά σκουπίδια και καθόλου πράσινο. Είναι μια πόλη για εργένηδες, για καριερίστες και σίγουρα όχι για να μεγαλώσεις οικογένεια. .Μια επίσκεψη θα σας βοηθήσει να βγάλετε τα δικά σας συμπεράσματα…